Twee de zee

Ik zag een rivier in tweeën splitsen
of; ik was er niet bij toen het gebeurde
Maar ik stond op het punt
waar
een rivier
zich in twee nieuwe stromen uiteen takte
Ik stond daar met de jongens
waarvan de jongste net een steentje pakte
om het op het water te laten kaatsen
en dacht
ja dit is het
Er zijn rivieren die aan één stuk doorkabbelen,
zich via allerlei plaatsen het land inslijten,
er zijn ook rivieren
die met de beste bedoelingen
ergens ontspringen
en op een bepaald punt,
want zo gaan die dingen,
ook met water,
die dan wat later
in tweeën splijten.
Zo’n rivier met twee armen zet ook door
Ook zo’n rivier draagt het water
en neemt onderweg
z’n eigen steentjes mee
op weg naar de zee
Ik en jullie vader zijn ieder zo’n rivier
Wij dragen het water van hier
via onze eigen weg
om uit eindelijk uit te monden in
en daar komen we altijd uit
bij jullie
want daar komen we samen
in jullie
twee
de zee