Waarheid en angst zaten op de fiets,

angst zei “Oohw ik kan dit…”

waarheid zei niets.

Niet veel later lagen ze onder een bus.

Angst riep: “ik zei het toch!”

Waarheid: “Dit is het dus”

‘Oh god, is dit het einde?!’ – schwalbde angst eruit

“Tomaten en komkommers zijn eigenlijk fruit”

“Wat heb ik daar nu aan, waarheid?” paniekeerde angst.

“Dat wat je niet weet maakt je vaak het bangst.”

Waarheid stond weer op.

“Kom, het is altijd tijd.”

Maar angst… ja angst, die bleef nog even liggen.

Gewoon voor de zekerheid.

20250619©EvaKMathijssen