Net na de scheiding voelde ik me een restje. Zo’n ovenschaal met aardappelpuree waar de helft uitgeschept is, die er nu een beetje sneu bij staat. Maar weggooien is ook zo’n ding, want gisteren was ie echt heel lekker…
Sowieso kook ik nog vaak teveel, eerst dacht ik dat ik moest wennen aan drie porties in plaats van vier, maar aangezien ik er – nu ik al een flinke tijd alleen ben – nog steeds niet zo goed in ben, kan het twee dingen zijn: of mijn Brabantse opvoeding; (mijn ouders kookten altijd voor de ongenode gast, mocht er iemand aan komen waaien kon die altijd mee-eten) of gebrek aan wiskundig inzicht. Hoe dan ook; ik vind kleinere porties dus moeilijk. Ongezellig misschien ook wel. Eén aardappel schillen op een kinderloze dag… Mwah. En wie weet wie er aanwaait, zeker op een dag als vandaag…
Er blijft dus best wel eens iets over. Ik vond het niet fijn om me als een restje te voelen; dus ben ik de aangewezen persoon die restjes uit hun hopeloosheid te halen… Wat als ik deze maand ga kijken wat er gebeurt als ik zo min mogelijk weg mag gooien?
Niet echt heel dapper dat ik tot dit plan kom net nadat ik boodschappen heb gedaan, en er nog allerlei restjes van een catering-klus in de koelkast liggen, er voorraad in de vriezer ligt en er ook wel wat blikvoer in de kast staat, maar toch – een mens moet ergens beginnen. Laat ik de uitdaging herformuleren;
ik ga kijken hoe lang ik het vol kan houden met alles wat er is, tot ik opnieuw boodschappen moet gaan doen.
Eerste uitdaging; van de moeder van een klasgenootje van de jongste kreeg ik een zak met 3 croissantjes en 3 broodjes mee (de jongste zou eigenlijk daar gaan spelen, maar wilde toen hij me aan het schoolplein zag, staan met mij mee naar huis; wisseldagen…)
Na de lunch is het volgende over: een half broodje en 1 croissant en een croissant-kontje,
en oja en tja; toen ik de oven open deed, bleek er ook nog een afbakbrood in te liggen… Ik ben vast niet de enige die de oven soms als kast gebruikt…
Wat heb er van heb gemaakt:
NB; de zak waar de broodjes in zaten heb ik wel weggegooid, aangezien er een gat in zat, om dat nou te gaan plakken met plakband… daar ligt blijkbaar een grens voor mij…
Over na dag 1