In het oogluikende licht van de jeneverbes achter in de tuin staat hij – gezellig met z’n tweeën: de Jonkheer van Tets. Met mooie rode bessen die de struik opsieren op een manier waar kerstballen nog een voorbeeld aan kunnen nemen. Aalbessen worden ze ook genoemd, maar dat vind ik dan niet zo smakelijk klinken. Misschien omdat ik niet zo’n grote fan ben van de aal…
Zou je een romanticus moeten zijn om te tuinieren? Of word je dat vanzelf? Ik word in ieder geval veelvuldig overvallen door romantische melancholiek als ik tuinier… Want die twee Jonkheren van Tets die me net een volle mand aan met rode bessen hebben opgeleverd zijn precies dezelfde struiken als waar ik als kind ook hele manden vol van heb afgesnoept. En dan bedoel ik niet dat mijn ouders ook een Jonkheer van Tets hadden, maar ik bedoel dat dit exact dezelfde struiken zijn. En dat vervult me.
Toen we een paar jaar geleden dit huis (toen een in de jaren ’60 blijven stekend rookhol) kochten – was dat ten dele om de voor een stadstuin ruime tuin. Al was het een sombere lap grond waar niet meer van gehouden was sinds de jaren ’80 aan de beplanting te zien. Maar het was een lap grond waar ik dromen van kreeg. Dromen van de tuin inlopen, plukken en koken. En toen ik – het meisje zonder groene vingers – verkondigde dat ik een tuin wilde waar niet alleen in gegeten, maar ook uìt gegeten kon worden zei mijn moeder – een vrouw met hele groene vingers – ‘als je wil mag je de rode bessenstruiken wel’. En dus – als ik in de tuin ben en een trosje rode pareltjes weggris, dan voel ik me weer 8… En wat is er mooier dan dat?
En nu ben ik dus bezig uit te proberen wat er allemaal kan met die rode bes. Onder het uitproberen vraag ik me wel af, waarom ik altijd zo nodig een lichte broek aan moet hebben als ik iets met rood fruit aan het doen ben…? En waarom ik de hele tijd denk ‘ik doe zo een schort aan’ en ja… tja… nouja je bent 8 of je bent het niet…
| Uitprobeersel 1 – Gedroogde rode bessen |
| Als alternatief voor rozijnen of veenbessen… |
| Oven op 50 graden, deur een beetje open, en langzaamaan de rode bessen helemaal laten indrogen. |
| Ik ben benieuwd… Ze zitten er nu 2 uur in |
| Uitprobeersel 2: Rode bessen saus voor bij robuust vlees |
| 450 gram rode bessen, 1 rode ui fijngesnipperd, 300 gram bruine basterdsuiker, 100 ml rode port, schil van een halve sinasappel, 2 takken rozemarijn, 4 takjes tijm, zout en peper. |
| Alles samen laten pruttelen, zo’n 20-30 min tot het flink is ingekookt. Schil van sinasappel verwijderen en laten afkoelen. |
| Het is een scherpe saus, die toch een warm gemoedelijk gevoel oproept. Hij heeft iets herfstigs door de aardse smaken van de kruiden, en de sinasappel die zelfs even aan winter doet denken, maar de frisheid van de rode bessen haalt je terug naar het einde van de zomer, wanneer de eerste blaadjes vallen. Voor van die avonden dat je de tuindeuren open wil zetten omdat het zo mooi is buiten, maar je dus een vest aandoet, terwijl je je voeten in kleermakerszit onder je billen vouwt omdat dat warmer is. En je zo merkt dat je langer aan tafel wil blijven zitten… Voor van die avonden, bij een stuk wild, of sappig biefstuk, lijkt me dit een heerlijke saus… |
Morgen meer rode bessen uitprobeersels. In ieder geval een jam. En misschien een siroop, of jelly. Zou rodebessen-curd ook kunnen? En lekker zijn….?