Vi(e)s

“Waarom heb je anders die wegwerp handschoenen gekocht? Het zijn er toch 200 stuks?” Goede vraag. En alleen dom dat ik hem mezelf stel als het leed al geleden is. Wegwerp handschoenen: handig en extra hygienisch bij rode peper, bietjes, gehaktballen draaien, en bij het maken van Sefardische viskoekjes… Niet dat de afkomst van het recept (Ottolenghi’s Jerusalem) van invloed is op de geur, maar mijn handen ruiken naar vis. Ze rieken. Vooral als ik aan mn neus kriebel is het extreem aanwezig. Bah.

En aangezien ik zodadelijk les moet geven aan de eerstejaars duik ik in de trein de google machine in op zoek naar een antwoord.

Okee, okee. Die wist ik al:
– citroen (he, laat ik die nou net niet in mn tas hebben zitten)
– zeezout (ook niet bij… tja… de onvoorzienigheid ten spijt…)

– azijn. Of nee dat is dat je een pannetje met azijn op t vuur moet zetten om vis lucht te verdrijven. Maar ik vraag me af of je huis dan niet gewoon meer naar azijn dan naar vis stinkt…

– met je handen langs staal of ijzer  wrijven. Er zijn ook speciale zeepjes te koop… Maar ik kom op weg naar de Jodenbreestraat echt geen Dille en Kamille of kookspeciaalzaak tegen. Toko’s, toko’s te over. En daar hebben ze geen citroenen. En geen zeezout. Zou het met vissaus ook werken?  Dan op een terrasje op de nieuwmarkt zie ik een stoel met ijzeren poten. Ik ga op mijn hurken zitten en omklem de stoelpoten met mijn vishanden… En dan zie ik mezelf…. Een vrouw die naarstig aan stoelpoten zit te wrijven… Amsterdam he… Daar kijken ze zelfs daar van op.

Met mijn visvingers scrollend stuit ik op een chatroomgesprek tussen twee vrouwen:
tandpasta. een tip van iemand die in een mortuarium werkt  aan iemand die bij diergeneeskunde  net dierendarmen had ontleed en die avond een date had: Leek mij wel een valide tip. En, niet onbelangrijk, tandpasta heb ik altijd bij me, omdat ik een fobie heb om als docent uit mn giecheltje te walmen. En na 2 keer ‘wassen’ ruiken mijn handen  pepermuntjes fris.

Maar – 3,5 uur later, in de trein denk er iemand aan me, en kriebel ik aan mijn neus. En dan daar is het weer…. Toch maar zo’n zeepje halen…? Dan wordt de vi(es) toch echt wel duur betaald…